چه شد که امیرحسین اویسی که سالها به عنوان موزیسین در عرصه موسیقی شناخته شده، به فکر خوانندگی افتاده است؟
من خوانندگی را حدودا از 7 یا 8 سال پیش شروع کردم، اما نه به صورت جدی. چند قطعه هم منتشر کردم اما به دلیل پخش بد، اصلاً شنیده نشد و بازخورد خوبی نگرفتم. خیلی به خوانندگی علاقه داشتم اما به این دلیل که تخصصم در آهنگسازی و تنظیم بود، بیشتر درگیر کارهای ساخت آهنگها و تنظیم و حضور در کنسرتها بودم و این باعث شد زمانی برای رسیدن به مقوله خوانندگی باقی نماند. این داستان ادامه داشت تا اینکه حدوداً 3 ماه پیش ملودی «یه لطفی کن» را ساختم که خیلی به دلم نشست و حس کردم کاری است که به دل مردم هم مینشیند. دوست خوبم «محمد علیزاده» هم نقش زیادی در ترغیب من برای خواندن این قطعه داشت.
محمد علیزاده زحمت خواندن ماکت این کار را کشید. او در هنگام خواندن ماکت، فی البداهه یک سری کلمات را به کار برد که به زیباتر شدن کار خیلی کمک کرد. من هم با کسب اجازه از خودش آنها را در آهنگ به کار بردم.
شاید کمال همنشین در من اثر کرده و ناخودآگاه این کار به فضای محمد علیزاده نزدیک شده است! از طرفی ماکت این قطعه را محمد خوانده و شاید این هم در این نکته اثر گذاشته باشد. راستش این مسئله چندان مورد پسند من نیست چون باعث میشود کارم تحتالشعاع قرار بگیرد. البته اگر کارهای سالهای قبل من را گوش کنی میبینی که تقریباً به همین شکل است.
بعد از ساخت این قطعه چند پیشنهاد تهیهکنندگی برای تولید آلبوم داشتم اما به نظرم الان کمی برای این کار زود است. چند قطعه آمادۀ پخش دارم اما چون متعلق به گذشته هستند باید گلچین شوند و با تنظیم جدید منتشر شوند.
قطعۀ بعدیام تقریباً آماده شده و پس از ماههای محرم و صفر منتشر خواهد شد.
نه، اتفاقاً اگر ملودی یا تنظیم خوبی از دوستان موزیسین دیگر به من پیشنهاد شود حتماً قبول میکنم. چون به دلیل مشغلۀ کاری واقعاً نمیتوانم تنها روی خوانندگی متمرکز شوم.
راستش هنوز راجع به این مسئله فکر نکردهام. همکاری با دوستانی مثل محمد علیزاده و بابک جهانبخش واقعاً باعث افتخار من بوده اما هنوز تصمیمی برای اولویتبندی بین این کارها نگرفتهام. دوست دارم اولین نفری باشم که رهبری ارکستر و خوانندگی را به صورت توأمان پیش میبرم.
در حال ساخت چند قطعه برای آلبوم محمد علیزاده هستیم که مراحل پایانی را طی میکند. یک قطعۀ نیمهکاره هم با بابک جهانبخش دارم.
بازخوردهای خوبی داشت. حس میکنم در این آلبوم بابک جهانبخش موشکافانهتر از قبل به انتخاب ملودی پرداخت و این آلبوم متفاوت بود.
فکر میکنم قطعۀ اول آلبوم (حالم خوبه) بیشتر مورد توجه قرار گرفت
خوشبختانه در چند وقت اخیر هر دوی ما سرمان شلوغ بود. به همین دلیل فرصت مناسبی پیش نیامد که با هم در مورد همکاریهای آینده صحبت کنیم.
مراحل پایانی را سپری میکند. به دلیل اینکه بین آلبوم قبلی و آلبوم جدید محمد فاصلۀ زمانی زیاد شد، او ناخودآگاه دچار وسواس شد و در این آلبوم خیلی سعی کرده متفاوتتر و مدرنتر کار کند. جدا از این مسائلی مثل اجراهای زیاد و... خیلی ما را درگیر کرد. اما در عوض فکر میکنم این آلبوم تبدیل به یکی از آلبومهای موفق بازار شود و انشالله بعد از محرم و صفر در اختیار مخاطبین قرار گیرد.
من معتقدم پیش از هر چیزی، محمد علیزاده بخاطر خوش قلبی و مهربانیاش به این موفقیت رسیده است. همچنین اجراهای خوبش باعث شده مخاطبان استقبال زیادی از کنسرتهای او کنند. از طرفی محمد آهنگهایش را بسیار هوشمندانه انتخاب میکند و البته «میلاد ترابی» هم نقش زیادی در موفقیت او دارد.